Anladım...

Anladım..

Her istediğim olur sandım… Olmuyormuş sen olmayınca anladım… Oysa hiçbir şeyi senin kadar istememiştim ben… Ve hiç kimseyi düşünmemiştim seni düşündüğüm kadar… Oysa yarınıma yazmıştım seni.. kaderime yazmıştım… Hayaller kurmuştum senin üzerine… Çocuklar görmüştüm parkta… bizimkilere benzeyen… Sonra.. yaşlı iki çift görmüştüm.. Yıllara rağmen..Birbirini seven… Aynı biz gibi...
Hayaller gerçekleşmiyormuş bunu anladım… Şimdi sen başka kaderlere çizeceksin yolunu aynı benim gibi Başka aşklar başka sevgiler başka insanlar Yeniden söylenecek aynı sözler yeniden kurulacak hayaller.. Hayaller aynıyken oyuncular değişecek sadece… Ama ben seni istemiştim.. başka insanları başka aşkları değil.. Ben hayallerimi geri istiyorum şimdi.. yerine başka hayaller değil…
Ne yapsam boş Ne söylesem saçma artık… Yoksun çünkü..Çıkıp gittin hayatımdan.. Belki başladın bile yeni hayallere Belki ilk sözlerini söyledin yeni oyununun Benim kelimeler içinde kifayetsiz kaldı sözlerim Anlamsız cümlelerle yok oldu anlamlarım Belkide hiçbir zaman okumayacağın.. Varlığından haberdar bile olmayacağın.. Böyle bir şiir içinde sıkışıp kaldı ‘’Geri Dön’’ feryatlarım...